Aangenaam, Zoë Zo
Ik ben dus Zoë, mijn achternaam is Zo. Daar kan ik ook niks aan doen. Ik zit sinds kort bij Joost in de klas en dat vind ik supergezellig. Niet dat we supervaak met elkaar praten of zo, maar hij heeft dus een briljante buurman. Die heet Breinstein. Oh, ken je die al?! Ja, nou ja die kan dus allerlei dingen maken. Dat leek me superinteressant, dus ik ben Joost een keer gevolgd toen hij naar huis liep. En toen heb ik gewoon bij Breinstein aangebeld, want ik kon zijn hulp wel gebruiken.
Breinstein helpt me, echt!
Ik heb namelijk een kunstarm. En misschien heb jij liever een gewone arm, maar ik dacht: aangezien ik die kunstarm toch heb, kan ik er maar beter gewoon iets supervets van maken. Maar, ook al kan ik veel, kunstarmen maken is toch een vak apart. Daar heb je een soort professor voor nodig. Daarom kwam het zo goed uit dat Breinstein ineens bij me in de buurt woonde. Of, ik eigenlijk bij hem. En dat Joost dus iets vertelde over hem op school aan een vriend. Niet dat ik afluister of zo, maar je begrijpt me wel. Dus, ik achter Joost aan, en toen heb ik dus gewoon bij Breinstein aangebeld. Of wacht, had ik dat al gezegd?
High five!
En OMG hij heeft nog vettere dingen gemaakt dan ik zelf kon bedenken. Maar dat moesten we nog wel even testen, want ja een vuurtje in een kunstarm kan nog weleens mis gaan. Gaat het niet, beloofd! Maar je weet maar nooit. Testen dus en wie hadden we daarbij nodig? Nou, dat snap je zelf ook wel he? Joost natuurlijk! Maar oké, in Zo Zit Dat staat nu dus een strip waarin je dat allemaal kunt lezen. Kun je het je voorstellen, ik, Zoë Zo, in een strip! Zo grappig! Maar ik kan niet alles verklappen hoor, je moet ’t zelf maar lezen. Nu, in Zo Zit Dat 1. Nou, wat doe je hier nog?
Psst: wil je me wat vragen? Dat kan hoor! Vul hieronder je vraag in!
Foutje gezien? Laat het ons weten!
